Top 5 najbrzydszych ssaków na świecie

Zobaczcie, którym ssakom natura zdecydowanie poskąpiła urody!

Jest już trochę tego typu zestawień w sieci. Ale żaden nie jest mój! A moje rankingi to gwarancja szczegółowości i mnóstwa fantastycznych informacji. To pierwsze z zestawień najbrzydszych zwierząt na świecie, jakie przygotowałam. W przyszłości pojawią się rankingi najbrzydszych ptaków, gadów i ryb. Może omówię również płazy i bezkręgowce? Co Wy na to? Napiszcie w komentarzu, w jakiej kolejności powinnam przygotować takie zestawienia!

Aha! Pamiętajcie, że gust jak dupa – każdy ma swoją, więc wszystkie rankingi tego typu przygotowuję w oparciu o swoje własne, totalnie prywatne poczucie estetyki. Jeśli uważacie, że popełniłam czyn karygodny i pominęłam jakieś zwierzę, dajcie koniecznie znać!

5. Bryłonosek północnoamerykański
(Corynorhinus townsendii)

Bryłonosek północnoamerykański cechuje się ogromnymi uszami

Nietoperz o tej uroczej nazwie występuje w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Żywi się głównie ćmami, ale poluje także na muchy, chrząszcze i inne niewielkie owady. Sam określany jest jako nietoperz średniej wielkości. Waży do 12 gramów i ma do 10 centymetrów długości (ale rozpiętość jego skrzydeł wynosi prawie 30 centymetrów!).

Jego małe, paciorkowate oczy nie są widoczne z daleka

Jego cechą charakterystyczną są uszy, które dominują nad resztą jego drobnego ciałka. Z daleka wydaje się, że nietoperz nie ma oczu a uszy wyrastają mu bezpośrednio nad pyskiem. To złudzenie znika, kiedy przyjrzymy mu się bliżej: jego małe, paciorkowate oczka umiejscowione są po obu stronach krótkiego, specyficznie zbudowanego nosa. Mała, zwarta głowa dodatkowo kontrastuje z długimi, niemal przezroczystymi uszami, które pod światło przypominają uschnięte liście.

4. Wyrak upiorny (Tarsius tarsier)

Ogon wyraka upiornego może być dwukrotnie dłuższy od reszty ciała

To małe zwierzątko należy do rodziny wyrakowatych – jedynych naczelnych, które są wyłącznie drapieżnikami. Zamieszkuje lasy kilku indonezyjskich wysp Celebes, Buton, Muna, Kabaena, Selayar oraz na archipelagu Togian. Osiąga 12-14 centymetrów długości bez ogona. Jego ogon może być nawet dwa razy dłuższy niż reszta ciała.

Prowadzi nocny tryb życia, czego dowodem są ogromne oczy – mogą mieć trzy centymetry średnicy! Gdybyśmy mieli oczy proporcjonalnie tak duże, w stosunku do reszty ciała, jak wyrak upiorny, byłyby one wielkości spodków od filiżanek!

Wydaje się być całkiem przyjemnym stworzonkiem, prawda? To spójrzcie na jego łapki. Pięciopalczaste, świetnie chwytne, zarówno przednie, jak i tylne, wyglądają jak same kości obleczone skórą.

Ma łapki, które wyglądają jak same kości obleczone skórą

Jako bonus podrzucam filmik, na którym uchwycono wyraka upiornego w Rezerwacie Przyrody Tangkoko w Indonezji.

3.  Palczak madagaskarski (Daubentonia madagascariensis)

(Inna nazwa: aj-aj)

Wygląda, jakby strzelił w niego piorun

Ten przyjemniaczek jest małpiatką i zarazem największym naczelnym, który prowadzi nocny tryb życia. Jak już sama polska nazwa sugeruje, występuje na Madagaskarze – jego wschodnim i południowo-zachodnim wybrzeżu, zasiedlając głównie tereny leśne. Zajmuje zarówno lasy deszczowe, liściaste jak i namorzynowe. Zdarza się jednak, że palczak madagaskarski pojawia się także na plantacjach kokosów oraz liczi. Jest jedynym żyjącym obecnie przedstawicielem rodziny palczakowatych. Wielkością i wagą przypomina kota domowego. Zmierzwiona, dość długa, czarna sierść z białymi końcówkami oraz okrągłe oczy sprawiają, że przypomina kota, w którego właśnie strzelił piorun.

To największy z naczelnych prowadzących nocny tryb życia

Aj-aj jest wszystkożerny, ale najczęstszą mięsną przekąskę stanowią dla niego larwy owadów. Przypuszcza się, że do wyszukiwania swoich ofiar używa echolokacji – jako jedyny przedstawiciel naczelnych. Chodzi o sposób, w jaki używa swojego długiego i wąskiego środkowego palca: ostukuje nim pnie drzew z prędkością do ośmiu razy na sekundę i na podstawie echa ocenia, czy w środku jest pusta przestrzeń. Jeśli taką znajdzie, wygryza dziurę swoimi siekaczami (które rosną u niego przez całe życie – tak samo, jak to się dzieje w przypadku gryzoni) i zjada znalezione w ten sposób owady i ich larwy. Poza tym palczak jada również owoce, nasiona i grzyby.

Jest bardzo skryty i 90 lat temu uznano go za wymarły gatunek

Palczak madagaskarski jest dość tajemniczym zwierzęciem, które większość czasu spędza w koronach drzew, a przez to oraz swój nocny tryb życia jest raczej słabo poznany. Niech o tym świadczy chociażby fakt, że w latach 30. XX wieku został uznany za gatunek wymarły. Odkryto go na nowo dopiero ponad dwadzieścia lat później i od razu uznano za gatunek zagrożony wyginięciem oraz objęto go ścisłą ochroną. Aktualnie wiadomo, że jest dość rozpowszechniony na Madagaskarze, jednakże z powodu lokalnych przesądów, wedle których aj-aj przynosi pecha, często jest zabijany, aby odpędzić złe duchy. Wierzy się także, że, jeśli zwierzę wskaże kogoś swym środkowym, długim palcem, spotka go rychła śmierć, a jedynym ratunkiem dla takiego człowieka jest zabicie palczaka. Lokalsi uważają również, że palczak może szkodzić ich plantacjom, co również przyczynia się do polowań na to zwierzę. Właśnie te wierzenia sprawiają, że utrzymuje się na palczaku madagaskarskim status zwierzęcia chronionego.

2. Starzec pomarszczony (Centurio senex)

Tylko samce tych nietoperzy mają takie „maski”

Kolejny nietoperz z naszej listy występuje w Ameryce Środkowej i północnych rejonach Ameryki Południowej. Należy do rodziny liścionosowatych. Ja tam jednak myślę, że bardziej wygląda, jakby na pysku nosił mózg niż liść. Samce dodatkowo posiadają płaty skórne, które służą im za maskę i mogą nimi zakryć pysk.

Jego pysk przypomina trochę orzecha włoskiego

Starzec pomarszczony jest nietoperzem owocożernym, chociaż nie ustalono jeszcze, jakie konkretnie owoce jada. Znacznie większa niż u innych nietoperzy siła szczęk pozwala im jednak na wgryzanie się w te o bardzo twardej skórze, kiedy akurat jest deficyt miękkich owoców. Z tego powodu podejrzewa się, że ma bardziej urozmaicone menu niż inne nietoperze – owocożery. W ustach posiadają woreczki skórne, które pozwalają im przechowywać pokarm.

1. Golec piaskowy (Heterocephalus glaber)

Golce żyją w społecznościach podobnych do tych tworzonych przez pszczoły czy mrówki

Ten gryzoń z rodziny kretoszczurów urzęduje na pustynnych terenach Afryki Wschodniej, gdzie buduje rozległe, podziemne siedliska składające się z sieci długich korytarzy. Nigdy nie wychodzi na powierzchnię, dlatego ani futro, które chroniłoby jego delikatną, cienką skórę przed palącym słońcem, ani wzrok nie są mu potrzebne. Jest więc i łysy, i ślepy. Długie siekacze służą mu nie tylko do gryzienia bulw korzeni, którymi się żywi, ale i kopania wspomnianych tuneli.

Golce nie potrzebują wzroku ani futra, które chroniłoby je przed słońcem

Najbardziej fascynujące u golców jest to, że żyją one w stadach, które liczą od kilkudziesięciu do nawet 300 osobników i mają strukturę podobną do społecznych owadów, takich jak mrówki czy pszczoły. Kolonia golców ma podział kastowy: jest królowa, która jako jedyna, wraz z jednym (a maksymalnie trzema) samcem ma prawo się rozmnażać. Poza nimi w kolonii znajdują się robotnice, zarówno samice jak i samce, które są sterylne – ich narządy rozrodcze nie są w pełni wykształcone. Dopiero jeśli królowa umrze, jedna z samic, która wygra z konkurentkami, zajmie jej miejsce i dokończy rozwój narządów płciowych.

Nawet 300 osobników może żyć w jednym gnieździe

Robotnicy mają jasny podział zadań, uzależniony od wielkości zwierząt: większe golce są żołnierzami i bronią kolonii przed atakiem drapieżników, mniejsze zajmują się rozbudową sieci korytarzy, zbieraniem pożywienia lub pomagają w opiece nad młodymi.

Standardowo golce mierzą do 10 cm długości i ważą do 35 gramów, ale królowa może być nawet trzy razy większa. Co ciekawe, wielkość samicy-królowej nie jest jej cechą wrodzoną. Dopiero, kiedy staje się królową, odstęp między kręgami w jej kręgosłupie zwiększa się, dzięki czemu może donosić ciążę z kilkoma do kilkunastu młodych (chociaż zdarzają się mioty liczące blisko 30 osobników).

To co, czy dopisalibyście jeszcze jakieś zwierzę do tego zestawienia?

Autorzy zdjęć: Nietoperz wielkouchy: J. N. Stuart Wyrak upiorny: Bernard Dupont, S. Rohrlach Palczak madagaskarski:  James Joel, Mark Dumont, Frank Vassen Starzec pomarszczony: Jplevraud via Wikimedia Commons, Wildlife Wanderer Golec piaskowy: Smithsonian’s National Zoo